Het is dinsdagochtend 2 februari. In de postbus zit een brief. Helemaal uit Zuid-Afrika. Master Mandla Nkangala heeft ons geschreven. Het is totaal onverwacht. Op de envelop zijn postzegels met de mooiste inheemse dieren geplakt. In een handschrift met afwisselend hoofdletters en dan weer kleine letters, de naam van een van mijn collega’s. En ons adres. Tot in detail, zelfs met de toevoeging ‘E3’. Luchtpost uit Zuid-Afrika. Als je onze aandacht wilt hebben, dan moet je zo’n brief sturen.
Dear Master Nkangala, what do you want from us? Het is een brief zoals je die meestal via e-mail ontvangt en meestal ook van iemand met een Afrikaanse naam. Master Nkangala schrijft over iemand die is overleden en een groot fortuin heeft achtergelaten. De man in kwestie (het is nooit eens een vrouw) heeft geen familieleden meer om het fortuin te erven. Een slordige fifty million wordt genoemd. Of jij even wilt helpen, want jouw achternaam kwam naar boven na onderzoek. Je deelt met hem dezelfde achternaam, als enige. Dus jij alleen kan de enige echte erfgenaam zijn. En eindelijk: je bent gevonden. Want dear Master Nkangala staat under pressure, hij mag geen fouten maken, hij moet in contact komen met de rechtmatige erfgenaam. En dat alles met de Applicable Law of Succession in Zuid-Afrika. Want als hij jou niet kan bereiken, gaat al het geld naar de fondsen van de South African Treasury. Je hebt het tenslotte niet geclaimd, terwijl je er wel recht op hebt. Accepteer toch alsjeblieft je erfenis binnen twee weken. “Bel me, schrijf me, fax me!”, daar kan dat nog schijnbaar, “of stuur me een e-mail”. En ja, hij gebruikt zijn gmail account in plaats van het toch wat meer professionele e-mailadres van Nkangala Attorneys aan de Market Street in Johannesburg. “Maak je geen zorgen, alles komt goed. Twee weken heb je, onthoudt dat.” Daarna is namelijk alles voor niets geweest. Zo dicht bij het multimiljonairschap ben je nu. Je hoeft alleen de juiste beslissing te nemen en je hand uit te reiken naar dear Master Nkangala. Hij wil je beschermen tegen de mensen bij de overheid, die hun zakken vullen met jouw geld. Hij voelt zich verantwoordelijk, hij wil eerlijk tegen je zijn en je kunt op hem vertrouwen. Hij wacht op je. In Zuid-Afrika.
Dear Mr Nkangala, we zochten je via Google Maps streetview. We zagen de treinen die vlak langs je huis lijken te razen. We zagen het chaotische prikkeldraad op het hek rondom jouw schrale achterplaatsje. We zagen de olievaten her en der verspreid naast jouw voordeur, donkere plekken achterlatend op het gebroken beton. We zagen jouw straat met het gras dat tussen de kieren van het asfalt groeit. We zagen de autobanden op jouw kleine dak. Dear Mandale Nkangala, we schrijven niet terug. Het ga je goed.